Deze vrijwilligerscolumn dekt de lading maar gedeeltelijk. Voor deze column spraken we met onze intervisiebegeleider Willem van Erp. Hij krijgt voor de intervisiebijeenkomsten die hij leidt een vergoeding. Vandaar de aanhalingstekens.
Willem is inmiddels bijna vijf jaar met pensioen. In zijn laatste baan werkte hij ruim elf jaar bij een bureau voor bedrijfspsychologie. Hier hield hij zich onder andere bezig met assessment-onderzoek, coaching en veiligheid. Daarvoor werkte hij voor verschillende andere organisaties.
Intervisiebegeleider geworden via Maureen
“Mijn rol bij de hospice heb ik te danken aan Maureen. Ik heb haar in mijn laatste werkkring leren kennen als een fijne collega. Maureen was daar bureausecretaris. Zij regelde heel veel en hield de agenda van de psychologen bij. Ongeveer zeven jaar geleden (ik werkte er toen nog) kreeg ik van Maureen de vraag of ik begeleiding wilde geven aan intervisiebijeenkomsten binnen de vrijwilligersgroep van de hospice. Ik was daar zeker voor in. Nu na zeven jaar heb ik nog steeds een heel goed gevoel bij de intervisiegesprekken. De groepen zijn enthousiast en daar ben ik blij mee!”
Veilige sfeer om elkaar beter te leren begrijpen
Intervisie wordt bij de deelnemers thuis gehouden. “Dat is beter, dan in een koude vergaderzaal. De huiselijke en de veilige sfeer waarin deze gesprekken gehouden worden, vind ik heel belangrijk!” Alles wat tijdens een intervisie besproken wordt blijft binnen de groep. Die veiligheid is van zeer groot belang! We zijn het hier hartgrondig mee eens.
Willem gaat verder: “het doel van deze bijeenkomsten is om elkaar beter te leren begrijpen en te leren van elkaars ervaringen als vrijwilliger in de hospice. Dat wil niet zeggen, dat privézaken niet aan bod kunnen komen. Het startrondje geeft iedereen hiertoe ook de kans. Aan het eind van het gesprek hoop ik, dat de deelnemers een goed gevoel (wijzer geworden) aan de bijeenkomst hebben overgehouden.”
De groep van ongeveer acht deelnemers - meer is niet zo wenselijk - bepaalt de items gedurende het twee uur durende intervisiegesprek.
Ingrijpen is lastige afweging
Op onze vraag hoe Willem het begeleiden ervaart, geeft zegt hij: “Ik probeer iedereen ruim de mogelijkheid te geven haar of zijn verhaal te doen. Soms moet ik wel ingrijpen, als het evenwicht tussen de inbreng van de verschillende mensen dreigt te verdwijnen. Vooral als er heel persoonlijke zaken aan bod komen is dat wel eens een lastige afweging voor mij. Tot nu toe heb ik de indruk, dat dit gelukkig geen probleem vormt.”
Enthousiaste doorstart
Willem vindt dat het vrijwilligerswerk in de hospice heel mooi is. “De verschillende talenten van de vrijwilligers zijn belangrijk. In de gesprekken komen die ook ruimschoots aan bod. Hierdoor kun je van elkaar leren hoe om te gaan met het reilen en zeilen in de hospice.”
Inmiddels komen er vijf groepen om de drie maanden bij elkaar. Tijdens de lockdown was het helaas niet mogelijk deze frequentie vol te houden. Nu bijna alle beperkingen tot het verleden behoren, zijn de groepen weer enthousiast gestart.
Bemiddelende rol
Tijdens de bijeenkomsten in onze hospice kunnen er ook zaken aan bod komen, waarin een bemiddelende rol van Willem nodig kan zijn.
“Als dat het geval is, zal ik die niet uit de weg gaan. Maar dan heb ik wel de toestemming van de groep nodig om intermediair te kunnen zijn. Het liefst heb ik dat vanuit de groep zelf een oplossing wordt gevonden.” Overigens wordt deze rol maar zelden aan Willem gevraagd.
Ervaringen met intervisie Loes en Jos
We zijn enorm blij dat Willem instemde met dit interview. We vinden intervisie namelijk belangrijk. Het helpt ons om te reflecteren op ons doen en laten. De begeleider is hierin onomstotelijk belangrijk.
Wij zitten niet in dezelfde intervisiegroep, maar ervaren onafhankelijk van elkaar met hoeveel kwaliteit Willem de begeleiding doet. Voor hem is het altijd spannend hoe de groep reageert op zijn begeleiding. Onze indruk is dat Willem de deelnemers goed tot hun recht laat komen tijdens deze gesprekken. Hij neemt de rol als gespreksleider, maar neemt er zelf ook aan deel. Dat maakt dat we in onze groepen heel positieve ervaringen hebben met de manier waarop Willem ons begeleidt.
We kijken steeds uit naar de volgende intervisiebijeenkomst.
Loes en Jos